Olim erat mercator.Naturale negotium acumen habere videtur.Mercatum semper antecapit et pecuniam diligenter administrat.Primo igitur duobus vel tribus annis omnia bene, postea vero semper in malum.
Conductores suos desides et desides semper cogitabat, adeoque cum eis acrior erat, et saepe eos subtrahendo salariis puniebat, ut non diu apud eum remanerent antequam exirent;Semper suspicatus est competitores suos post tergum suum mala de se dicere vel mediis iniquis contendere.Alioquin cur clientes eius ad competitores suos tardius migraverunt?De familia sua semper queritur.Sensit eos non modo non iuvare in negotio, sed etiam omni tempore laborare.
Paucis annis post, negotiatoris uxor ab eo discessit.Societas eius se sustentare non potuit et decoctoris ivit.Ut debita sua redderet, diaetam in urbe emere et ipse solus in oppidulo vivere debebat.
Nocte illa procellosa fuit, et electricitas in clausura mercatoris iterum egressa est.Quae res mercator valde perturbatus est, et sibi de iniuria fati questus est.Modo ergo pulsare ostium erat.Mercator, cum impatiens ianuam aperiret, mirabatur: tali die, non esset bonum cuiquam pulsare!Praeterea quis in urbe nescit.
Cum mercator ostium aperuisset, parvam puellam ad ostium stantem vidit.Respiciens inquit, "Domine, habesne lucernam in domo tua?"Negotiator magis angebatur et cogitabat, "Quam molestus est res mutuari cum huc modo commoveris!"
Dixit nonchalant "Non" et ostium claudere coepit.Hoc tempore, puella risu rustica caput levavit, dulci voce dixit: “Avia dixit!Item dixit quod non debes habere candelam in domo, quia modo commotus es, et rogasti me ut unum tibi afferam.
pudore paulisper obrutus negotiator.Intuens insontem et alacer puellam prae se, repente intellexit causam cur familiam amiserit et in negotio per tot annos defecerit.In corde suo clauso, invidet et indifferenti omnium problematum crux iacet.
Thecandelabruma puella missa non solum cubiculum obscurum illuminavit, sed etiam cor mercatoris indifferentem illuminavit.
Post tempus: Mar-06-2023